kimden: nesli
başlık: hakan'ın aynalarına
biçim: metin; mektup


mektup içeriği:

1.8.2000

Yolculuğumun sondan 3. gününde gördüğüm 27 şehir ve kasabadan sonra, tüm bu yolları buraya varmak için aşmışım dedirten, nesnesiz bir aşka düşüp, sokaklarda sevinçten ve hüzünden oluşan son gözyaşlarımı döktüğüm Essouira’da, kahrolası gururumu da bir nebze olsun yenmeyi başarıp “AYNALAR’INA” katılıyorum...

Seni Essouira’lı balıkçıların giydiği kaba yünden naif desenli kazakları gibi seviyorum; ısıtan, esirgeyen ve sahici...

Horoz şekerini sever gibi seviyorum seni; çocukluğa dair, kaybolduğu sanılan ama imgesinin günümüzde farklı nesnelerde gölgeleri olan, o ilk hali ile bir bütün ve yalın olarak...

İlk uçan balonum gibi, ilk lunapark deneyimim gibi, ilk kedim gibi, ilk okuduğum cümle gibi daima canlı, daima sahici seviyorum seni...

Tanıdığım ilk günden hırpalamadan, hırpalatmadan, özenle, dürüstçe ve özgürce sevebileceğime inandım ve yanılmadım.

Senle büyüyor ve o çocuksu merakı, karşılık beklemeyen, dolayısıyla da beklediğinden fazlasını alan sevgiyi ve güveni yaşıyorum...

Tanıdığım en fazla hancı olan yolcusun... Hanında konaklamanın ayrıcalığı için teşekkürlerimi sunuyorum...