kimden: yıldız ertem şenyürekli
başlık: ...
biçim: metin; mektup

13.10.2000
Karşıyaka

Sevgili Hakan;

Ben Karşıyaka, Alaybey’den yan komşunuz Didar Hanım’ın kızı Yıldız ablan. Sana İngilizceyi, “sit down, stand up, open the door”ları öğretmeye başlayan abla öğretmenin.

Hayatımdan binlerce öğrenci geldi, geçti. Bende en çok iz bırakanlar “halk oyunları ekibi”mdeki öğrenciler ve sizin ailenin çocukları idi. Ben 16 yaşında lise öğrencisi iken, sen 4 yaşında, akıllı, cana yakın, sıcak, sevgi dolu, çevresini sürekli sorgulayan ve dikkatle izleyen bir çocuktun. Bizim evimiz bahçe içinde, tek katlı; sizinki de yan apartman... Bende en çok iz bırakan, her öğlen balkondan aşağı seslenerek, “Teyze, sizde ne mama var; bizde köfte mama var!” demendi. Okula başladığında öğrenme süratine hayran kalmıştım. Çok dikkatli ve tertipliydin. Sanırım bunda, can teyzem, Nazire annemin tertip düzeninin de payı vardı. Nazire annem diyorum, çünkü anne olmak için doğurmak şart değil. Bütün gençlik dönemimde, evlenirken ve sonrası, öz teyzelerin yapabileceğinden çok fazlasını yaptı annen. Bu vesileyle ona da şükranlarımı sunuyorum. Rahmetli babanla da çok güzel sohbetlerimiz olmuştu. Nur içinde yatsın! Sinema arkadaşım abin Gökhan, öğrencim, küçük ağbin Ayhan... Sizin aile benim için çok özeldi ve hep böyle kalacak. Hakan’cım başarılarını duydukça gururlanıyorum. “Bu çocuğun başarılı olacağı bebeklikten belliydi,” derken de, bebekliğini bizzat yaşadığım için çok mutlu oluyorum. Bütün içtenliğimle başarılarının devamını diliyorum. Sana mutlu, neşeli, sağlıklı günler dilerim.

Yıldız Ertem Şenyürekli