Pazartesi

kimden: mohaç yücel
başlık: ayna ayna
biçim: elektronik metin dosyası

Hayatını değiştirmeye korkmamanı öğütleyen bir şarkıyla, uzandım ben sana…
Ben söylüyordum o şarkıyı,
O şarkı ki, benim hayatımda büyük değişikliklere yol açtı…
O şarkı ki, senden öteye köprüler kurmamı sağladı…
O şarkı ki, uzun zamandır nefesim varmıyor söylemeye…

Uzun zamandır hayatımın nasıl değiştiğini anlatamaz oldum kendime…
Uzun zamandır, bu değişimden midir bilinmez,
Eskisi gibi şarkı söyleyemez oldum.

Belki sen hayatıma katmam gereken son Hakan’dın…
Zira senden sonra gelenler, hafızamda çok az yer buldular…

Pardon,
Yanıldım.
Seni de yanılttım.
Bir Hakan daha var.

Ama o tamamen bir istisna.
O da farklı.
O da “değişimi” sevenlerden.
O da özlediklerimden.
Onun da elleri benimkilerden büyük…
Aslına bakarsan seninle neredeyse aynı anatomiye sahip.

Bir başka Hakan da o.

Her neyse.
Bana göre,
Ayna tutmaktan öte bir şey benim şu an yaptığım.


Farkında mısın?

Veya,

Bir gün farkedecek misin acaba?

--

Evine geldiğimde,
Kendimi sana anımsattığımda,
Yaşadığın hayreti,
Yüzündeki o ifadeyi unutmadım hiç…

Unutmadığım bir şey daha var…

Yanlış benzinciye gitmen…
Ama olsun sonunda beraber döndük.

Ayna ayna söyle bana,
Ben, yosun gözlü ile evlenirken,
Olacak mı Akçura yanımda?
İlk seferde olduğu gibi,
Acaba sarılacak mı bana?

Mutlu olduğun sürece;
Sensin.
Sen olduğun sürece;
Mutlu kalacaksın.

Hiç yorum yok: