kimden: yonca güzelpınar
başlık: ...
biçim: elektronik metin dosyası

..kasım bir, iki bin, londra
..
..yirmi üç yasındaydım.. beyoğlu sokaklarını ezberlemiştim çoktan.. intihar cümlelerini ilk ve son kez kurduğum günlerdi..
..tam-yarım yaşanmış tüm ilişkilerimin ortaklarından oluşmuş bir liste hazırlamıştım..
..o günlerde yakınımda duran birine verdim isimlerin yazılı olduğu kağıdı.. ve istedim ondan:
"ölürsem, çağır hepsini demgah’a, tanışsın tanış olmayanlar.. anlatsın bildikleri kadarıyla beni, diğerine.. belki, yarımlar tamamlanır.." diye..
..
..
..ölmedim
..
..belki de, aynı günlerde, aynı isimleri ben toplasaydım biraraya ve yüzleşseydim, sancılı günler daha çabuk geçerdi.. bilmiyorum.
..
..yaş, simdi otuz bir..
..
..beyoğlu’nun farklı noktalarında, kalabalığın arasında yasadığım "karşılaşmalar"dan biriydin..
..ayrıntılarınla tanımadım seni..
..gözlerimizin derinine bakmak hiç gerekmedi- ya da istemedik..
..beyoğlu’nu-sinema’yı paylaşmış insanlardan biri olmamızdı belki de, her karşılaşmamızda selamlaşıp, hal hatır sormamız..
..kaç kişiydik ki zaten?!
..herkes herkesin hakkında, "konuşmadan" fikir sahibiydi!
..
..beyoğlu ile arama "semtsel sınırlar" koyduğum yıllarda da sürdü seninle karşılaşmalarımız..
..ne tebessümün gülümsemeye dönüştü.. ne cümlelerin uzadı..
..ben, ne konuşkandım, ne de beyoğlu’nda kalacak..
..sen de devam ediyordun üretmeye.. ben de..
..ama "ne?" diye, hiç sormadık-bilmedik..
..
..hiç artı’mız olmadı.. eksi’miz de..
..
..iki bin bir’in ilk günlerinde orada olacağım.. ve sanırım yine karşılaşacağız bir gün, kalabalık şehr-i istanbul’un en kalabalık caddesinde..